- įtapas
- į́tapas sm. (1), į̃tapas (1) Š, K.Būg 1. žr. intapas 1: Į̃tapas yra juosvas spaugas plaukuotas ant veido J. Merga su į̃tapu veide J. 2. prk. dėmė: Trobos tamsoje šmėkštelėjo baltas įtapas A.Vien. | Gėdos į́tapas BŽ201.
Dictionary of the Lithuanian Language.